Eit frø blir sådd, det blir vatna, og så gror det. Opp frå jorden stig ei spira med to bladar. Så kjem fleire og fleire bladar, sakte men sikkert. Til slutt blømer den fram som ei solsikka.

Nett som solsikkå er menns sinn vaksandes. Det starter med eit frø; eit frø er når noko blir vist til deg for første gong. Det kan til dømes vera å sjå på nokon som sjonglerer i parken. Gitaristen ser på alle triksene og seier til seg sjølv, "wow, det ser jo både tøft ut og umogleg ut". Eit frø skal ikkje naudsynt få dei igong, men visa til kor blømt det kan vera å få til.

Men frøet kan ikkje veksa av seg sjølv. Det er naudd for å handteras med omtanke. Når gitaristen kjem opp til sjongløren og seier "det der var utruleg tøft, eg kunne aldri greid det sjølv." Så kunne sjongløren lett ha tatt det berre som vatn, og takka for merksemden; Men her er det óg mogleg å snu samtalen til ein varme. Sjongløren smiler mildt med hodet litt på skrå og seier, "Det er jo ikkje sånn at du må bli lika god som meg for å få glede av sjongleringen då. Viss du har lyst, så elsker eg å lera bort." Sjongløren byr på to sjongleringsballar og seier med vide augo, "Har du lyst å prøva? Eg har nokre gysla lette øvingar viss du har lyst å prøva dei."

Viss dei då vel å bli med - er ikkje frøet berre sådd - men du er i ferd med å gje frøet dei krinsane det trenger for å vaksa seg større. Frøet kan leggjas på ein trygg plass. Der kor dyr ikkje ferdes. Der kor det regner passeleg. Der kor det er passandes syremengde. Den kan plantas saman med vekstar den trivest saman med. Då får veksten ein god start på livet!

Ei sjongleringsspira har blitt til!

Sjonglering, sang og dans er ulike uttrykkskap eller blømingar. Blømingen er som livet til ei bjørk, spirå er som starten av bjørkås liv. Spirå er difor byrjingå av blømingen.

Med blømingar er det ofte sånn at me gjer det - ikkje på grunn av at det gjer oss meir mat på bordet, eller husly - men heller på grunn av blømingens glede -blømleiken.

Blømleiken er kjenslå mann får gjennom å greia ein ollie på sparkebrett, greier å dansa tango, eller å sjøbada på vinterstid uten å bli iskald etterpå. Den kjem i form av ein god flyt med sjongleringen eller når me greier å teikna skyggar på ein nydeleg måte. Blømleiken er ein deilig kjensle som fyller kroppen med glød og kryskap.

Kulden

Kulden er det som trekker oss vekk frå blømleiken. Det kan gjerne koma i form av at bløming er uoppnåeleg. At spirar ikkje burde visa fram sin bløming. At du ikkje burde gjera noko du ikkje har gjort før. Det å unngå mogleiken for frøleggjing og spiring.

Nokon roper frå stuå, "Du må stoppa å spela, det er berre Vegard som greier å spela på gitar."

Eit barn skroter teikningen sin og seier: "Denne teikningen blei skikkeleg stygg."

Eg viser eit kjekt sjongleringstriks til ein fotballspelar, og den svarer "Eg har gysla dårleg koordinasjon, så eg kunne aldri greid det."

Ein ven av meg som held på å lera seg fem ball sjonglering skildra til meg at då han traff meg, så trudde han at han berre ville vera i stand til å lera seg tre ball sjonglering. Han var så overrasket over at han - ja han - kunne få til fem ballar. Når me set lokk på våre evnar kalles dette å vera ein lokkskolling. Ofte er me meir evna til å få til våre draumar enn me trur.

Me draumer gjerne om vår bløming, men me seier: "Nei, det er berre dei beste som kan gjera det, og eg er ikkje best. Faktisk er eg ganske dårleg på det meste." Me lar oss styra av den kalde and - både frå oss sjølv og andre.

Nokre vel ein livsstil der dei trekker seg vekk frå mogleiken til bløming. Til dømes kan dei velgja å bruka mykje tid på lysspel, familie, jobb, fjernsyns seriar og porno.

Det er vanleg å sjå på bløming som noko som er tidkrevandes og eit ork - orkmyten. Det kreves 10'000 timar på å bli god på noko seies det, og folk tolker det som om det er 10'000 keisamme timar med pugging og einsfaldig framgang. Det er langt frå sanningen, då blømingsgangen er ein glede i seg sjølv. Du gler deg til å plukka opp gitaren når du kjem heim. Du gler deg til å koma deg ut i parken for å sjonglera. Du gler deg til å koma til koret for å synga dine yndlings sangar.

Kampen mot kulden

Kulden er som eit lokk som presser oss ned. Det er når me gjer slepp på lokket og godtek oss sjølv som spirar at me kan koma oss på veg til blømingen.

Det å vri om kulden til varme. Det å senka terskelen for spiring. Det å muntra opp til delingsglede. Det å dela våre blømingar med kvarandre uten å rekna med noko att.

Blømleiken skjer gjennom heile blømingen, ikkje berre på slutten av ferden. Orkmyten gløymer at det skal vera ein glede å bruka tid på blømingen, sjølv i starten. Barn speler ikkje fotball til tross for at dei synes det er keisamt, dei hopper ikkje hoppetau til tross for at dei trur dei kjem til å bli verdensmestrar ein gong. Me synger ikkje songar fordi me har lyst til å opptre på konsertar. Me gjer det for blømleiken.

Me må kasta våre lokk vekk, og losa lokkskollingar til bløming.

På denne måten kan me bløma saman.

Som ein blomeeng vidunderleg.

Facebook og Instagrem er eigd av Meta, og er kjend for å misbruka sin makt over brukrane. Dei gøymer vekk Palestina innhald, dei fremmer avhengnadsdyrknad, styrer oss til å bli sinte og åleine, og har mattisskap med det amerikanske gjerdselet.

Har du lyst å koma deg vekk frå Facebook og Instagram?

Då må me først skjøna kvifor Meta er ufriskt, sånn at me på ein opplyst måte kan styra oss til eit friskt verdsvev.

Inngjerda og kjerna

På Facebook, knyttes alle brukarane opp mot Facebook. Om du ynkjer å senda ein melding til nokon på Facebook, er du naudd for å vera på Facebook. Dei har gjerda oss inn til deira bregning. Det er ein inngjerda framgangsmåte. Facebook gjer dette fordi dei ikkje ynkjer at nokon skal koma seg vekk frå Facebook og at dei kan få inn så mykje reklame pengar som mogleg. Det at Meta er inngjerda, gjer dei til eit gjerdsel.

Grepskroppar (korporasjonar) har omfamna gjerdsel framgangsmåten, og dette har dyrka fram eit gjerdselvelde på verdsveven. Brukrane blir tvungne til å underbregna seg nokre få og mektige gjerdselar som styrer uten tanke på vår glød. Det at det berre er nokre få som styrer verdsveven, kalles for kjerning.

Denne kjerningen og inngjerdingen hindrer alle utenom dei kjempestore frå å ta eigarskap over verdsveven, og sørgjer for maktsamling på verdsveven.

Allheimen

Tenk deg eit verdsvev der du kan snakka med folk som er på andre vevplassar. Viss du skjøner dette, så veit du kva allheimen er. Ein sjonglør frå bygdå fribygda.no, kan snakka med ein dansar på samenet.social. Når ein bygd leggjer til rette for at sine bygdingar kan snakka med bygdingar utenfor, kalles denne bygden for samsnakkandes.

Det at desse bygdane leggjer til rette for samsnakking gjer at ein bygd ikkje trenger bygdingar for at plassen skal kjennest livleg ut.

Allheimen går difor vekk frå eit kjerne verdsvev mot eit meir spreidd og friskare verdsvev.

Kvar bygd har nokre reglar. Brudd av desse kan vera grunnlaget for å kasta ut ein bygding eller brudd med ein annen bygd. Desse reglane kan koma i form av at ein ikkje skal driva med søppelpost, ikkje vera fasist, eller ikkje vera ein sionist.

Det er til dømes mogleg å starta si eiga sosiale media bygd for 6$ (60 kronar) i måneden på masto.host.

Ellers finnes det mange andre norske bygdar som:

- snabelen.no
- babb.no
- social.babb.no
- tutoteket.no
- oslo.town
- kjas.no
- hub.volse.no
- i1.no
- mastodon.nu
- uldegrova.com

Om du er usikker på kva du vil velga, så kan du prøva deg på snabelen.no som er eit meir breidt samfunn.

Allheim dyrknad

Det er vanskeleg å talfesta kor mange som er på den norske allheimen, men tidlegare er det anslått å vera kring 1000 aktive på dei ulike bygdane.

På allheimen er desse taleknaggane vanlege: #allheimen, #boktut og #ballheimen.

Her er nokre dømar på allheim bygdingar: fribygda.no/@vegafjord, tutoteket.no/@forteller

Engelske allheimen

På engelsk heiter allheimen "fediverse".

Dersom du er på jakt etter engelsk talandes bygdar, så er det berre å gjesta joinmastodon.org.

Kva er det?

Trelyttrar er verktøy som lar deg lytta til dei som taler i allskogen (verdsveven).

Kvart tre har ein stamme og bladar. Stammen er eit arr for kor talane kjem frå. Stammen kan til dømes vera vg, nrk eller klassekampen. Bladene er eit arr for dei som lytter til stammen. Eit blad kan berre lytta til ein stamme. Til dømes kan eit blad lytta til nrk.

Trelyttaren er eit verktøy som samler bladar, lytter til stammane gjennom dei, og finner ut korleis dei skal visas fram.

Kvifor nytta trelyttar?

Det er mange grunnar til å nytta ein trelyttar:

- Du slepper å gå til kvart rotsted.
- Flytter deg vekk frå innsnevra krinsar som Facebook, Youtube, Instagram, Reddit og så vidare.
- Styrer oss åt ein meir open allskog.

Losing til trelyttar

Det finnes mange ulike trelyttrar, og dei er tilgjengelege på alle dugekrinsar.

I denne losingen vil eg visa framgangsmåten til trelyttaren Miniflux. Grunnen til at eg har vald ut nett denne er fordi det er nøysomt, tverrkrinsa og på fellesen.

Det einaste du trenger for å koma igong med denne trelyttaren, er å få tilgang til rom. For å få eit rom er du naudd for å skriva ned eit romnamn og ein nøkkel.

Den lettaste måten å få rom på gjennom Miniflux, er ved å punga ut for verting. Siden Miniflux er nøysomt, koster dette berre 15 dollar (150 kr) i året, men du får smakstid på 15 dagar. Bankkort opplysningar trengs ikkje før slutten av smakstid. Dette vil samstundes vera med på å støtta utviklingen av Miniflux.

Andre trelyttar mogleikar er:
- TinytinyRSS (rotauge)
- Feedr (android)

## Framgangsmåte

Gå innom vevstedet under.

- miniflux.app

Gå innom **Paid Hosting** (penga verting) , **Try Miniflux for Free** (prøv Miniflux pengefritt), skriv inn rotposten din og svar på oversikt-spørsmål. Du vil få eit brev på rotposten din som lenker deg vidare til ein ny rotplass der du kan skriva ned nøkkel og romnamn. Når dette er gjort har du fått eit rom.

Gå innom lenken under.

- reader.miniflux.app/

...og skriv inn romnamn og nøkkel.

Og vipps, er du inne i ditt heilt eiga trelyttar rom!

Leggja til ditt første blad

Mens du er inne på miniflux rommet ditt, finn fram ein blogg du liker, noter adressen, gå inn på **Feeds** (Bladar) og så gå inn på **add feed** (legg til blad).

Som test kan du prøva å legga til desse bloggane.

- smolweb.org/atom.xml
- storhaugbydelsavis.no

Drifting av trelyttar Miniflux

Dersom du er bløm med verting, så kan du drifta dine eigne rom gjennom ein vevdriftar. Då kan du fritt dela ut rom til dei ynkjer.

Tenk deg ei bregna. Ei planta som står på ein stilk. Med hundre armar som strekkes ut i kvar retning oppover langs stilken. Kvar arm kilde til hundre nye armar.

Det er lett å sjå føre seg bregnå som eit uendeleg skap.

Bregnå er eit arr for uendelege skapar.

Bregnar kan koma i form av glør som bjørken eller brokkolien. Det kan óg koma i form av kroppsdelar som lungen og hjernen. Det kan koma i form av infrastrukturar som kloakken og vegnettet. Det kan koma i form av det matematiske innrammingen fraktal som mandelbrot eller Barnsley bregnå. Bregnå kan koma i form av landskap som kystlinjå eller skapet til bølgar på havet. Bregnå kan koma i form av rammeverk som anarkismen eller feminismen.

Bregnå er altså svært allsidig.

Ofte kan me sjå at fleire bregnar flettes saman til ein heilskap. I mannskroppen har me bregnane lungar, hjertet, hjernen, huden og skjelettet som flettes med kvarandre til ein heilskap. Kvar av desse styrker heilskapen, ofte på livsberandes vis. Desse kaller me for flettebregnar.

Ei flettebrenga kan koma i form av organar, infrastrukturar og kapitlar i ein fagbok.

Når eit rom er ryddig, kan me seie at det ser bregneleg ut. Dersom folket i eit samfunn lever i fred med kvarandre, kan me seie at det er bregna i samfunnet.

Bregnå er nemleg eit arr på korleis me menn kan skapa vekt i samfunnet. Det er viktig å skjøna at vekt ikkje tyder at samfunnet er rettferdig, men heller at folk veit kva dei skal kunne rekna med. Eit bregna samfunn kan til dømes godta kjempig makthamstring. Eit samfunn blir først ubregna når vekten går vekk, og at det er uklart om kva folk skal kunne rekna med.

#allheimen

@Erik L. Midtsveen 🏳️‍⚧️🇳🇴

Oppsummert: Eg skildrer tankestraumen for kvifor eg synes me som anarkistar burde nytta ordet gjerdsel i staden for stat.

Hei, eg driver å lager nye ord for å endra på korleis me tenkjer kring det eine og det andre. Og så lurte eg på om kva du tenkjer om nokre av desse som utforsker innrammingen "stat".

Tilsyn av innrammingen stat

Staten er ein innramming som kjem frå latin og tyder tilstand. Stat er difor eit ulada ord på den måten at den ikkje har sterk synstyring bak seg. Dette vanleggjer og gildgjer staten og sørgjer for ein bregning av statar i røyndå. Med andre ord, det sørgjer for å gjera staten usexy og keisamt sånn at det kan bli daglegdags.

Men me som anarkistar liker ikkje staten. Me synes ikkje at staten er gildt, men det å nytta dette ordet er å fremma staten som det daglegdagse. Av denne grunn burde me nytta lukeklammar kring innrammingen [stat].

Det me som anarkistar bør gjera er å nytta ei anna innramming som stiller seg spottandes til staten. For eit overflatisk døme kan me peika til regime som kjem frå latin, og tyder det som styrer. Ufrisken med regime er med anna at dets bilete er vagt. Det er mange som styrer i [staten], men det peiker berre til [statleg] styring.

For gode ord peiker til gjennomtenkte biletar. Biletar som får oss til å sjå samsvar med noko som oppfører seg tilsvarandes.

Av denne grunn, må me skjøna kva me legger i ein innramming. Eg skal skildra kva eg legg i peiket [stat].

Ein [stat] er noko som i alle fall har territorium, eit leiarskap, styrke som verner om territoriumet og det som livnærer [staten].

Tilsyn av innrammingen territorium

Eg meiner at kampen mot territorium er ein viktig del a motstandskampen. Ingen leiarskap kan handla på våre vegne. Berre oss sjølv kan det.

Territorium kjem frå latin og tyder landplass. Dette er vagt og skaper ikkje dei rette biletane. Det er difor eit lukeord.

Eg ser på [territorium] som eit område som er overstyrt, der dei styrandes ikkje gilder oversteg. Å ha styring kan synstyras med gjerdet. Det som er innenfor gjerdet er det som er ditt. Gjerdet har noko fiendtleg ved det. Det synstyrer til grådigdom i staden for deling. Dette er eit bilete me kan nytta vidare.

Frå dette kan me lysa vekk innrammingen territorium.

inngjerding : Eit område som nokon erklærer som sitt eiga.

No kan me nytta denne nye innrammingen for å lysa vekk gjerdsel.

Innrammingen fengsel kjem frå leddet "fange", og me leggjer til leddet "sel". Dette skaper ein røyndleg bregning som er laga for å handtera fangar. Me kan nytta den same leddknyttingen for å knyta saman "gjerde" og "sel" som skaper gjerdsel. Ein røyndleg bregning som er laga for å handtera inngjerdingen.

gjerdsel : Noko som har inngjerding, eit leiarskap, styrke som verner om inngjerdingen og det som livnærer gjerdselet.

Har gjerne lyst på høyra dine meiningar om denne tilrådingen.

Likepeik er kort som peiker til det same. Blomå løvetann har fleire namn, til dømes hestegras, gullbaust eller kaningras. Kvar av desse vil vera eit likepeik fordi me er samd om kva me peiker til.

Men om me likevel peiker til det same, har det noko å seie kva kort me nytter? Er ikkje kort berre eit verktøy for å peika ut tankar? Å bruka tid på å undersøka likepeik vil vera å sløsa bort tid som kunne blitt brukt for å fått djupare innsyn i den semja innrammingen.

Men kort er ikkje berre peik. Det er biletar. Og biletar skaper kjenslar inni oss. Det er som om me får ein malepensel og har mogleiken til å mala fram det vår draumeevne tillater. Me blir trollmenn som kan bløma opp kvarandre og våre krinsar. Som kan bølga vår røynd til våre krinsar.

Samliv ander om å leva med, ikkje mot. Leva med det som lever, med våre medmenn. Fred, ikkje strid. Samhald, ikkje kamp. Tilgjevnad, ikkje hevn.

Men for at me skal kunne gjera dette, er me naudd til å skjøna kva det er å leva med. Korleis lever me med altet?

Bandasjen ligg i korleis me synstyrer åt våre krinsar, livet kring oss. Korleis me synstyrer vekk frå avsporingar.

Me må spegla altets fagerleik

Glør og liv

Eit bål som er brent ned har framleis glør. Glørne gjer liv til bålet. Så lenge glørne er i live, vil bålet gje varme til oss.

Livet har livsglød. Det glør. Ei bloma, eit tre, ein katt, ein mann, mose, laksen og sopp har livsglød, og dei viser dette på ulikt vis. Me kaller det som lever for eit glode eller fleire glør.

Eit raudt glode kan vera ei rosa, ein rev, ein fluesopp eller ei marihøna. Eit tareskogsglode kan vera ein krabbe, ein blekksprut eller ein fisk. Eit antarktikaglode kan vera pingvinar, sjøløvar og hvalrossar.

Det å ha ei eiga klossa for det som lever sørgjer for å gje oss mogleiken til å utforske vår levandes verden på nye vis. Mann kan utvida sin oppfatning av kva livet er for noko, og kva vårt ansvar for altet er.

Glodestoff er stoff som kjem frå glør. Glodeleik er korleis eit gloe ander. Eit medglode er eit glode me anser som ein mattis.

Mønster og preg

Eit mønster kan du finna på teppar eller strikkegensrar. Det er noko som går igjen.
På ein islendsgensar er det lus som går igjen. Lusene preger genseren. Gensaren har eit lusepreg.

Dette kan me samstundes sjå i skogar.Det er eit fuglepreg, insektspreg, trepreg, bekkepreg og soppepreg. Meir tilspissa kan me gå inn på preg som er meir tilspissa som eit snøklokkepreg eller eit steinsoppreg.

Me har glodepreg og krinspreg. Eg skal ikkje gå inn på om det er overlapp mellom desse. Krinspreg kan vera fjellpreg, bekkepreg, snøpreg eller sandpreg. Altså det som er kring glørnå. Glodepreg er pregå som er av glør.

Himmelen, krem og kledning

Himmelen inneheld ulike stoffar. Særleg er det pustestoff (oksygen), andestoff (karbon), vatn, metan og nitrogen.

Nokre av desse stoffene sørgjer for at Jard held på meir av varmen.Det er som om Jard har på seg klær. Dess meir kledningsstoff, dess meir held Jard på varmen. Kledningsstoff kjem hovudsakleg i form av andestoff, vatn og metan.

Det er viktig at Jard ikkje har for mykje kledning, men heller ikkje for lite kledning. Uten kledning hadde Jard vært veldig kaldt, mens med for mykje kledning hadde Jard fått feber.

I tillegg er det eit lag av krem (ozonlaget) i himmelen. Denne kremen verner oss frå farlege strålar frå Sol. Når himmelen ikkje har denne kremen, er det ikkje grunnlag for livet som det er idag. Det er difor skikkeleg viktig å ta vare på dette kremlaget.

Mål er korleis me tenkjer, korleis me oppfatter verda, korleis me stråler med kvarandre og korleis me maler fram biletar i våre hovud.
Samstundes dyrker målet fram draumar som tilrettelegg for røyndlegging.

Inndeling av mål
Mål er delt inn i strøk, stavar, klossar, kort og utsegn.
Rollen til desse er å framstilla biletar og tankar.

Strøk

Eit strøk er dei minste uttrykk me er undervar om.
Særleg kan me tenka på fonetiske lydar eller kvart strøk som skal til for å skriva fram ein bokstav.

Me er undervar om strøkene som nyttes i våre språk, men er gjerne ikkje var på dei.

Stavar

Stavar er bitane som bygger opp klossar.
Dei inneheld eit eller fleire strøk.
Det kan vera bokstaven 'a', lydstaven 'a', munningen 'a', eller fingrane fletta saman.
Ein stav er typisk bygd opp av fleire strøk for å fremma eit eintydig bilete.

Klosse

Klossar er dei minste biletberarande og er bygd opp av stavar.
Ein klosse kan framstilles på fleire måtar, gjennom bokstavar, lydstavar, eller teiknstavar.

Kort

Eit kort er bygd opp av klossar og er knyta til minst eit bilete.
Ein klosse har biletar knytta til seg sjølv, men eit kort kan ha ein mykje meir utpekt bilete.

Utsegn

Eit utsegn er ein fullstendig tanke og er bygd opp av kort.
Eit utsegn kan vera kort, men kan vera så lang som tenkaren måtte ynkja.

I denne teksten ser me på korleis me kan laga røyndleg synstyrande stoff. Synstyring er når me gjennom blikkfang prøver å endra åtferd. Røyndleg synstyrande stoff kjem typisk i form av klistremerkar på lyktestolpar eller brosjyrar og bittebøkar som deles ut i gatane.

Me ynkjer å muntra opp til å laga stoff. På denne måten leggjer me til rette for folkevekt bak våre røynslar. Sånne tak er røynsledyrkandes. Difor bør me gjera stoffet enkelt å laga for alle. Me bør gå vekk frå at stoff skal sjå profft ut, men heller allmennt.

Spør deg sjølv: Skaper dette stoffet ein kjensle av at kven som helst kunne ha brukt det samme oppsettet? Kjenner folk seg styrka i å laga eiga stoff, eller ser det profft ut?

Tekststoff
I ein tekst, ikkje tenk så mykje på oppsett, men heller på om innhaldet fremmer hovudbudskapet. Lag noko kort heller enn langt.

Ein bittebok er eit A4 ark som er brettet til A5 ark sånn at me får 4 sidar. Det er innhald på kvar side. Ein bittebok er ofte nok for å få fram eit budskap. Bittebøkar er lette å laga og muntrer oss opp til å skapa meir stoff. Bittebøkar er difor røynsledyrkandes.

Av og til er det vanskeleg å avgjera om me er på rett spor eller ikkje. Då er det lurt å spørja dei rundt oss om tilsyn. Kan alle skjøna seg på innhaldet og budskapet? Viss ikkje, prøv å skriva om. 

Printing
Når me printer ut ein bittebok, trenger me å printa ut to sidar på eit ark. Først printer me side 1 og 4, så snur me arket og printer side 2 og 3. 

God dag!

Eg har vært på Friendica før, men no prøver eg meg litt igjen. Ser om det er noko for meg.

Tenkte eg skulle testa det for å sjå om det er mogleg å fremma tenesten vidare for folk på Facebook.

Eg er gysla aktiv på fribygda.no med brukaren @Ropende galning med skilt

Som folk flest er eg glad i å laga nye ord, slå opp i ordbøkar og sjonglera.